Sende benim gibi dara düşseydin
Acı ızdıraplar çile çekseydin
Her gün bir köşede boyun bükseydin
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Haksız yere seni suçlasalardı
Hep kendi bildiğin işleselerdi
Sözleriyle seni şişleselerdi
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Bütün güçleriyle saldırsalardı
Görünmez yaralar aldırsalardı
Seni suçlu diye bildirselerdi
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Yaşanılan olayları bilseydin
Sende benim gibi yaşam sürseydin
İçimde ki yaraları görseydin
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Hak yoluna düşüp doğru gitseydin
Elinden geldikçe iylik etseydin
Şeytanların tuzağına düşseydin
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Sabrını zorlayıp taşırsalardı
Aklını alıp da şaşırsalardı
Senide yatağa düşürselerdi
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Ölüm arar olup bulamasaydın
Krizler atlatıp duramasaydın
Ateşoğlu gibi ölemeseydin
Sende doğduğuna pişman olurdun
İlyas Ateş
Kayıt Tarihi : 10.1.2022 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürekten tebrik ediyorum.
Kaleminize, gönlünüze sağlık.
Esen kalın.
Kirizlerle dolu, gün geçmiyor ki kötü olay olmasın...
Neylersin , oda tuzu biberi
Gerçekten ilginç bir durum...Cevabı zor bir soru:
"Dünyaya geldiğine pişman olur mu insan?"
Oluyor demek ki!
Hele de "haksızlığa, hukuksuzluğa" uğradığında,
Ayrımcılıkla karşılaşıp "bir hiç" olduğu yüzüne vurulduğunda!
Şiir öyleydi işte..
Tebrikler Ozanım...
TÜM YORUMLAR (4)