PİŞMAN OLDUM
Masuma zulmeden zalim görende,
İnsan doğduğuma bin pişman oldum.
Aydın, yazar, şair, ozan ezende,
Şair olduğuma bin pişman oldum.
Açlığa, yokluğa onay verende,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Güzel yoruma teşekkür ederim Mustafa Bey selamlar.
Ne pişmanlık ama!
Açığa çıkıp
Kimliği
Kişiliği
Nereden gelip nereye gittiği belli olanda,
Bin pişman oluyorsun
"Adam sandığından!"
Var mı pişmanlığın faydası
Bedelini ödedikten sonra!
Yok...
Tebrikler Fahri Bey...
Güzel yoruma teşekkür ederim Mustafa Bey selamlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta