PİŞMAN OLDUM
Masuma zulmeden zalim görende,
İnsan doğduğuma bin pişman oldum.
Aydın, yazar, şair, ozan ezende,
Şair olduğuma bin pişman oldum.
Açlığa, yokluğa onay verende,
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Güzel yoruma teşekkür ederim Mustafa Bey selamlar.
Ne pişmanlık ama!
Açığa çıkıp
Kimliği
Kişiliği
Nereden gelip nereye gittiği belli olanda,
Bin pişman oluyorsun
"Adam sandığından!"
Var mı pişmanlığın faydası
Bedelini ödedikten sonra!
Yok...
Tebrikler Fahri Bey...
Güzel yoruma teşekkür ederim Mustafa Bey selamlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta