1972--Osmaniye -Finike
Yüreğimden geleni söyledim dosta
Sonra pişman oldum
Amire gider çarpma anlatır yıkılıyorum
Düşman kim demeye gerek yok
İnsanoğlu değişti dünya iklimi gibi
Sera gazı birde mahveden dünyamı
Kendimi ne zamana kadar suçladım
Hakime söyleyecek yere kadar
Başlamadan psikozları gördüm
Öğretimci dediğim iki yüzlüden
Değer ne varsa yüzde gitti
Zihnimi kör etti
İdealsiz öğrenciler acımadan
Hedeften kaç kez saptı
Dünya dışında boşlukta
Öğrenci aklı sarhoş
Nefsi derin yürekte
Esmiş yönünü bilmiyen rüzğar gibi
Anne baba sorumsuz mevlam kayıra
Eğitici ekseninde Mevlam çağıra
Vahdet Mehmet Güneş
Kayıt Tarihi : 27.9.2022 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)