Dost olmayı isterken,
Düşman olduk nedense.
Mutluluğu ararken,
Pişman olduk nedense.
Kahrolsun böyle kader,
Keder içinde keder..
Seven nasıl terk eder,
Düşman olduk nedense.
Aşkımız dile düştü,
Gönlümüz çöle düştü,
Mutluluk ele düştü,
Pişman olduk nedense.
Acılara karıştık,
Çile’lere alıştık,
Böyle mi anlaşmıştık?
Pişman olduk nedense.
16.05.1995
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 17.9.2014 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!