Pişman mısın dersen asla değilim

Varlığımın seni yok etmeye başladığını
Günden güne tüm hücrelerini kemirdiğini
Bir kanser hücresi gibi hayatına yayıldığını
Fark ettiğimde hiç düşünmedim gülüm

Aldım elime bir hançer
Sapladım yüreğine
Bana ait tüm duygularını
Söküp aldım öylece

Aynı hançerle
Kendi yüreğimi de
Söküp attım ben
Köpeklerin önüne

Pişman mısın dersen asla değilim

Seni yaşatmak için
Benim ölmem lazımdı
Bir şey yapmadım ki gülüm
Sadece öldüm ben

Şimdilerde senin tamamen iyi olduğunu
Yepyeni bir yaşamda umutla yol aldığını
Seni öldüren değil, seni yaşatan bir sevdaya
Yelken açtığını bilerek ölsem de gam yemem artık

Dolmayan boşluğunda
Özleminin dayanılmaz olduğu zamanlarda
Her anını en başından tekrar tekrar yaşayarak
Senin izdüşümünde var oluyorum ben

Hayatına ansızın sızmıştım
Ben bile nasıl olduğunu bilmeden
Ve hayatından usulca kayıp gittim
Sen bir anlam veremeden

Ve bir gün anlarsan
Sakın üzülme gülüm
Kendimden vazgeçişim
İncitmesin seni

Pişman mısın dersen asla değilim