Pişman'ım Şiiri - İsmet Alp Önsöz

Tenimi sıyırsan görürsün
İçimdeki perişan…
Öylesine ıslak gözlerim
Öylesine yaşlı
Ve öylesine titrek ki ellerim
Öylesine yaşlı!
Bi görsen içimde perişanı…
Affet diyemem,
Hiçbir kanun vermez bana bu hakkı,
Öylece sorgulanırım yarin masasında.
Dürülsün dosyam;
Ben yolunda idama razı..
Fakat el sürülmesin aşkıma,
Yazdırmam asla fermanıma,
Ve o tertemiz sevgime kara yazı
Bir bilsen içimde perişanı…
Karardı gökler,o mavilik nerde
Yaptığım hatalar getirdi bizi bu hale
Denizleri içeceğim önce,
Sonra gözlerimle dökeceğim içine
Maviye dönsün diye aşkımız kanı;
Bir görsen içimde perişanı..
Gör bak:
Çöktüm dizlerimle
Hiç olmadığım kadar gurursuzca üstelik,
Bak kimsesizim
Üzerimde yok metelik,
Bir hayallerim bi de sen varsın içimde
Ve içimde pişmanlık,
Gitgide gözlerim kararıyor artık.
Bekliyorum artık affedeceğin o anı,
Tenimi sıyır bak,
İçimde görürsün perişanı! !