Suratından düşen bin parça,
Sanki bana düşman gibisin,
Ne tafra o, bu nasıl fırça,
Geldiğine pişman gibisin.
Saçlarına taç takmadım mı,
Gözlerine hiç bakmadım mı,
Yüreğine ben akmadım mı,
Sevdiğine pişman gibisin.
Dönüp bakmaz oldun yüzüme,
Kulak tıkadın her sözüme,
Sana aşkla bakan gözüme,
Girdiğine pişman gibisin.
Gönül kapılarım sana açık,
Saklanma hadi ortaya çık,
Kalbimdeki çatlağa balçık,
Sürdüğüne pişman gibisin.
Söyle nedir bu bile bile,
Yeter artık çektiğim çile,
Adını hep zikreden dile,
Düştüğüne pişman gibisin.
moncer
02.11.2018
Kayıt Tarihi : 2.11.2018 20:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Öncer](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/02/pisman-gibisin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!