Pişman Ettin Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Doğarken ben yaslı geldim
Geldiğime pişman ettin
Çok ağladım çok az güldüm
Güldüğüme pişman ettin

Hiç kimsenin yoktur suçu
Kaç bin derdin bilmem kaçı
Gariplerin bitmez göçü
Kaldığıma pişman ettin

Baharım yok olsun yazım
Sızlattı yar sızım sızım
Benden dertli dertli sazım
Çaldığıma pişman ettin

Kement olmuş zülfün teli
Sıkmış kemer ince beli
Şeker şerbet tatlı dili
Bulduğuma pişman ettin

Yıldırımım burdan gitsem
Gül dalına konup ötsem
İçten içe yanıp tütsem
Öldüğüme pişman ettin