Pişman Değilim Şiiri - Aysel Tarcan 2

Bir asır peşinde, koşsam yorulmam
Yüreğimi serdim, pişman değilim
Ağır da konuşsan, küsmem darılmam
Hayatımı verdim, pişman değilim

Mazi defterimi, tek tek kapattım
Tapacak yiğide, gönlümüı attım
Aşkı dudağında, busede tattım
Yollarında durdum, pişman değilim

Karşıma her çıkan, beydi paşamdı
Sözde aşıklardı, peşte koşandı
Kadehte sunulan,bade yaşamdı
Geç farkına vardım, pişman değilim

Çıldıran arzumda, koynuna koştum
Derdiyle ağladım, müjdede coştum
Ahir zamanımda, bir hiçtim boştum
Vakitleri kurdum, pişman değilim

Dilinden düşmeyen,şarkında olsam
Ölüm kavşağında,korkumda olsam
Son nefese kadar,barkında olsam
Ne âşıklar kırdım, pişman değilim

İdam sehpasında, en son sözümde
Sevdan düğümlense, donmuş özümde
Son perdeye düşer,şavkır gözümde
Ölümüne sardım, pişman değilim

Aysel Tarcan