Acıyı tattım, her yanımda izleri,
Geçmişin yükü omuzlarımda, ağır bir hazine.
Her adımda kanayan yaralarım var,
Ama pişman değilim, ödenen bedeller var.
Yıldızlar sönerken, karanlık kapladığında gökyüzünü,
İçimde yanan ateş, ışığım oldu her gecede.
Kırık düşlerimle bir yol çizdim kendime,
Acı benim dostum oldu, hiç terk etmedi.
Belki gözyaşlarım kurudu bir vakit,
Ama her damlası bir hikaye saklı, gizli.
Pişman değilim, yok artık geriye dönüş,
Acılarla büyüdüm, sevgiyle seviştim her gün.
Her yara bir öğretmen, her sancı bir ders,
Kırılmadım, yalnızca yeniden doğdum sessizce.
Ve şimdi, önünde duruyorum hayat,
Acı çektim, ama pişman değilim, dimdik ayaktayım hala.
Mustafa Muho
Kayıt Tarihi : 2.10.2024 23:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!