Pişman Şiiri - Aydın Ahmet

Sonu fani şu dünyaya
Gelen pişman giden pişman
Hesap tutulan tarlaya
Eken pişman süren pişman

Can terk eder kafesini
Keser sedanı sesini
Sekarette nefesini
Alan pişman veren pişman

Bu dünyanın delik dibi
Ne nal kalmış ne de çivi
Ömrünü bir halı gibi
Ören pişman seren pişman

Kanma kimsenin sözüne
Kıymet veren yok özüne
İnsanın gerçek yüzüne
Bakan pişman gören pişman

Kuzu sanma her koyunu
Çıkar sinsi bir oyunu
Metheder herkes soyunu
Diyen pişman soran pişman

Herkes sever katı yatı
Toz pembe ister hayatı
Nefis denen yarış atı
Koşan pişman süren pişman