Birazdan terk edeceğim seni,
Dedim ve kocaman güldüm.
Duvara düşen kara gölgeni,
Eşit şekilde ikiye böldüm.
Gidersen ölürüm dedi,
Ağlamaya başladı inledi,
Hiçbir zaman bilmedi,
Ben hep böyle öldüm.
Son bir kez seslendi galiba,
Dönüp de bakmadım arkama,
O öldü mü bilmiyorum ama,
Ben çok üzüldüm.
(Hercaî)
Mustafa BayarKayıt Tarihi : 28.2.2011 00:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Bayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/28/pisman-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!