Piskopatim Ben Şiiri - Levent Günüşen

İzmir'in karanlık sokaklarında esrar ceker bu isyanlar cocuk,
Elleri donmuş, gözleri cekilmez
Acı bir umutlar yolcusuyduk
Rakı sofralarında bir meze olduk
Benim harcim değilmiş sevmek
Yosmalar içinde kepaze olduk
Kerpiçten duvar olmaz
İbneden de adam olmaz
Seveceksen piskopat sev
Piskopat gönül kırmaz
Param pulum yokki
Sanım tacım olsun
Anam babam yokki
Yuvam olsun
Masamda sarabim olsun dolsun taşsın
Elimde bira birde cigara
Birde SEVDİGİM
Gün geldi kara bulutlardan
Kar tanesi olup uctum
Bazende çisil çisil yagmur olup yagdim saclarına
Sıçaklıgınla eridim
Azgın sel misali haykırdım
Hayırsız kalbine hala ölümsüz aşkimi
Anlatamadım...