Pişkin Şiiri - Ali Güçtaş

Rüyasına daldığım bahar değilmiş
Uykuma kar boran yağınca anladım
İnsanları eskiten zaman değilmiş
Göğsümü har duman sarınca anladım

Beni bir öbek çamurdan ayrıştıran
Doğmazı doğuran, doğanı batıran
Her gece dirliği yanıma çağıran
Muhabbetmiş, gönül susunca anladım

Yıllarmış meçhule uçan, kuşlar değil
Manaymış taşıran, mutenalar değil
Şer örermiş duvarı, ustalar değil
Aklımı hükümran tutunca anladım

Doğrunun yalanla dolaşmadığını
Uzağın yakınla kavuşmadığını
Kötünün iyiyle ağlaşmadığını
Özümü kuytuda bulunca anladım

Her çağın başkaymış bağbozumu, güzü
Başkaymış firavunu, dürzüsü, düzü
Hakikat söylermiş yine de son sözü
Yalanı hak ile basınca anladım