kedilerim benim
çekik gözlü pisilerim
kimi zaman şehrin çöp konteynırlarında
kimi zaman kasabamın ahşap evlerinin çatılarında
kimi zaman arsız yabani
kim zaman sırnaşık
kimi zaman alabildiğine özgür
kimi zaman ayaklara dolanır süt için...
hey benim minik kedilerim hey gidi hey!
siz değilmisiniz sobanın yanındaki minderin üstünde
bazende en olmadık yerde
süt tenceresinin dibinde
aman ha sakın yakalanmayın
hey benim minik kedilerim hey gidi hey!
dokuz canlısınız ama dokuz köyden de kovulursunuz
pisilerim dürüst pisilerim benim...
şu varki yaramazlıklarınız ile ün salmış
bir de haksız yere nankör denmiş adınıza
oysa en koyu yalnızlığımda sizden biri vardı
gözleriyle anlıyorum seni diyen bakışıyla...
23/09/2004
00:00
Kayıt Tarihi : 19.8.2006 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üniversite yıllarımda ev arkadaşım olan tekir kedime...çok halı yıkattı bana ama yokluğumda penceremin dibinde sabahlara kadar ağlayıp mahalleyi ayağa kaldıranda oydu...ne yazık ki onu yanımda büyük şehire getirmeye kıyamadım alıştığı çayırlara çimenlerden betonların arasına sokamazdım hapsedemezdim...sağır ve dilsiz yaşlı bir teyzeye can yoldaşı olsun diye emanet ettim:(onu çok özledim (Benim pisi sevdam yüzünden en yakın arkadaşım kör kütük aşık oldu son aldığımız mesaja göre kendisi yirmi yıl bekleyecekmiş :)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!