Pişik Ettin İzmir! Şiiri - Ömer Dalman

Özlemim öyle büyümüş ki o şehre;
o çöl sıcağında Alsancak’ta
ve Kıbrıs Şehitleri Caddesi’nde
eski kankimle, tadına doyamadan
kızgın kaldırımları arşınlarken
akşamüstü ana evine attığım son adımlarda
en yakın eczaneye kendimi dar atacağımı
düşünemedim!

ve bunu yaparken
o iğrenç acıdan, bacaklarımı pergel gibi aça aça
ıkına ıkına yürüyeceğimi de ‘hiç’ düşünemedim!

bir “ohh! ” diyebilmek için cehennem sıcağında
etkili bir pomat ve ona eşlik eden
o değişilmez “talk pudrası”na muhtaç kalacağımı da düşünemedim!

ve sen... İzmir!
Beni yıllar önceki gibi yine 10 yıl sonra
’pişik ettin’! ..

ama olsun!
Sana, pomatlar, pudralar
ve ten huzurlarım feda olsun!

O leziz kızların olmasaydı
yine bunu der miydim,
yine pişkin-pişkin o cehennem sıcağında dolaşır mıydım
bilemiyorum!

(Haziran 2006)