Hani dosluklar vardıya
Arada aşk fısıltıları dolaştı
Olurmu olmazmı gönlüm savaştı
Derken gözlerim birden açıldı
Dilindeki inkar ap açık ortadaydı
Bana sus pus oldu gönlün
Meğer yalanmış herşeyin
Bir sebebi varmış bu gidişin
Peki nedendi ozaman bana gelişin
Ta kendisiymiş sahteliğin
Bir maskeymiş gözlerin
Taklayada gelse kurduğum düşlerim
Eksilmez yinede yüzümdeki o güzel gülüşlerim
Kimileri vardır aşkların en güzeline layıktır
Kimileri vardır aşkın en güzelinide versen aşağılıktır
Karar verdim şimdi bana kazık atana
Gül atacağım
Amaaaaaaa mezarına
Düşüşlerim olsada umutlarımda
Gerçek dostlarım sevdiklerimle hep hayatta
Bu hayatın bana yinede tek öğrettiği dürüstlük
Tek öğretemediği kalleşlik ve kahpeliktir
Yıkılmamm yıkılmadım al buda sana
PIŞIKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKK
Kayıt Tarihi : 19.5.2016 08:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!