Pis Bir Poem: Narkoz Şiiri - Gizem Not

Dünyanın sonunu gördüm diyorum kimse inanmıyor buna
Ölmeden gördüm cehennemi
vasiyetim orada
sonları birbirini tutmayan ayrı şüpheli ifadelerde aranıyordu suçum
başıboş bırakılmış cinayetleri temsil ediyordum
bırakılıp gidilmişim gibi-sanki
yapayalnız kalmışım gibi-biraz
terk etmişsin beni gibi
gibiyse bildiğin benzetmedir aslında
ne aslı ne astarı var sözümün
en önceleri kahverengi bir bendim derinin üstünde
yanık yarası oldum,buruştum sonraları
merhem dediğin ayrı bir şakaydı
geçmek bilmedi ömrüm.
kurşuna dizilmekti benim eğlencem her çarşamba,
her salı ya da pazar,ne bileyim!
hala anlamı varmış isimlerin sanki
anlamlı yanım kalmış gibi-sanki
mana dediğin kan olup akmış gibi-biraz
terketmişsin beni gibi.
gibiysebildiğin yalandır aslında.
Ölüm gününü gösteren hatalı bir doğum iziydim göğsünün üstünde
Nüden çıplak
ve senden sonra,
hiç bir şehire bağlanamadım,hiç caddelerim olmadı benim
Hiç sokak lambası kıramadım
kaldırımları sevemedim..
eski çekmecelerde buldum kendimi bir ara
ve körelmiş bıçaklara üzüldüm bir gün,
kör taraflarıyla kestim gözlerimi
karanlıktan başka bir kelime göremedim...
ben kör oldum,sulu boya resmimi yaptılar!
iki göz karşılığında parmaklarımı verdim,
tekrar dönüp baktığımda beni işaret ediyordu dünya!
aradan bir kaç dini sahiplendim
bir kaç uygarlığı büyüttüm
bir kaç adam boğdum banyo küvetimde.
aradan bir kaç sayı evlat edindim,ağladım onlarla cenaze niyetine.
sen yoktum ama ben vuruldum!
ve ben doğarken batıyordu güneş...
düş kurarken sarhoş oldum,dalgalar kıyıya getirdi aklımı
suda dolanırken gördüm yansımamı ve ürperdim!
ne alanı ne hacmi vardı yüzümün!
hüznümün ismi neydi?
kaç para ederdi yüreğim?
ve limiti sevgimin,
memleketi neredeydi düşüncelerimin?
canım yanıyormuş gibi-sanki
canın yanıyormuş gibi-biraz
terketmişsin beni gibi.

sen içimi tırmalayan orospuçocuğu kedi,
sana dünyanın sonunu getirdim diyorum kimse inanmıyor buna.