Pirre Nuri Şiiri - Turgut Hıçkırık

Adım Pirre Nuri,
Soyadım yok.
Anamın adı yok,
Babamın adı yok,
Meskenim köprü altı
İfadem şudur abi:

Bin dokuz yüz bilmem kaç senesinde
Karalanmış kağıt misali
Atılıvermişim dünya denen çöp sepetine
Ben serserilerin piri, ben Pirre Nuri
Yaşken eğilmişim kötülüklere...

Garipliğin türlüsünü öğrenmişim
Türlüsünü yemişim yaşamak sillesinin
Ben yedi yaşında, ben köprü altında
Babası belirsizlerin arasında büyümüşüm
Çıplak ayaklarımda fakirlerin talihi
Günahkar kullara nasip olmaz günler geçirmişim...

Serseri bilinenler adına Tophane'de
Öylesine içten, öylesine yanık
Naralar atmışım, bıçaklar saplamışım
Pörsük göbekli fahişeler üstüne
Şiirler okumuşum, şaraplar içmişim
On sekizinde ilkin
Bildiğiniz gibi hapishaneye girmişim...

Ben serserilerin piri, ben Pirre Nuri
Yaşken eğilmişim kötülüklere
Günahkar bir çiftin
Kimbilir kaçıncı şehvet gecesinde
Karalanmış kağıt misali
Atılıvermişim dünya denen çöp sepetine...