Hayatın sadece güneşini, pırlantasını
ipek kumaşların tene dokunuşunu
kırmızı güllerini
sahilde parlayan sularını yazsaydık;
gününü çöllerde, kirlerde
tozda-toprakta
mağaraların hakim karanlığında
ateşler ülkesinde
iblisler omuzlarında geçirenler neyi okurdu? ..
Hayatın sadece gülen
insanı öven yüzünü yazsaydık;
geçimini kafa-kol koparmaktan sağlayan
insanı ağlatan, inleten
kendine ve herşeye lanet edenler neyi okurdu? ..
Biz hayatı herşeyiyle
olduğu gibi kabul ettik
kucağımızı açtık.
bazen üzerimiz küllendi
ellerimiz kanadı
bazen sularla serinledi ama
hiçbir zaman hayatın sadece güneşini
pırlantasını yazmayı ilke edinmedik.
(Eylül 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 9.9.2006 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!