Bir çekmecenin yaşam alanı gibi dar
Bir dağ kadar sabit halimi anlatmaya kâfi mi
Kalemler altında çırpınan bir kaç satır
Kağıtlar beyaz olmayı ısrarla reddederken
Mavilikler gökyüzüne yeni elbiseler
Hüsranlar bana yine çıplaklık vaadediyordu
Gözleri alev sarısı korkak ceylan
Ayakları dipten kırılası cesur aslan
Gülun bağrına çaresizlik atmış gülistan
Bunlar haldir,hepsi yalnız dertsizliğe derman
Issız küllenmiş, itaatkâr ormanlarda
Sararmış mazi yapraklarını toplarken
Yarının kesilmiş ağaçlarından kaçıyordum
Kalamıyorum seni misafir etmeyen
Mahkumlara yedek esaret veren
Kervanları uçsuz bucaksız çöllere seren
Deniz dibindeki ateş mekanlarda
Dört yanı dikenli ihanetlerle çevrili
Bugünün iki sayfalık huzursuzluk romanı
Yalnız girişten ve sondan ibaretti
Yavaş bir müziğe hızlı ritim çabasının
Sonuçsuz kalmasının tek nedeni
Telsiz sazlar ve dilsiz şarkıcılardı
Talihsiz, uğursuz rehavete uzanmış
Miskinlik çekiyorum üzerime
Hesapsız hüsran nameleri söylüyorüm
Bedenim ölmüşken dahi seni özlüyorum...
Kayıt Tarihi : 1.4.2001 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!