PİRİNÇ
Doğruları sayıklıyordum.
Sayıp, ayıklıyordum.
Pirinçten ayıklar gibi, taşları.
Yani bizim, hain bakkalın,
Hırs teşebbüslerini eliyordum.
Emek vererek karıştırmıştı,
Bakması gereken, üç çocuğunun hatırına.
Haram heyecanlar arayarak.
Tek tek seçmişti taşları,
Pirinç boyutunda ve daha küçük.
Ayıklamaya üşenenler;
Kırık dişler, düşler.
Telaffuzu zor küfürler.
Ayıkçının elinde kaşık,
Hanım bir tabak daha.
Ve bereket duaları.
Birde çaresiz balığa,
Zemin taşları.
Güzel bir alıntı aslında;
Bizim bakkalın,
İki okka taşı,
Yarım okka pirince, geri alması.
Beş dişe, bir okka pirinçle taliplenip,
Dişten kolyeleri satması.
06.07.2004
Mestan AtcalıoğluKayıt Tarihi : 25.9.2008 16:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!