Piri Reis Şiiri - Kutluhan Ünal

Gün güneşten uzaklaşınca
Kimseler kalmaz ortalıkta
Bilirsin ki yaz bitiyordur.
Yaseminler son çiçekleri açar,
Begomviller solmaya yüz tutar.
Bu sırada, küçük bir gonca patlak verir;
O aşkımın simgesidir, sarı gül.
Sonra deniz kabarır ve coşar.
Yakamoz sevdalılarına son gösteriler başlar.
Hele Dolunay basınca içini; sarar benliğini, sorar sana.
Bu yaz neredeydin, hangi koyda demir attın yolcu?
Hangi denizde kabardı aşkın, yoksa şaşkın mısın?

Her liman vurdu ancak bir tanesi çaldı gönlümü.
Sahilinde bir taş bulup bıraktım onu bir Ekim akşamı,
Ilık ve yorgun suya…
Deniz dalgalandı sevgiyle, Piri Reis’de.