Pirayeme. Şiiri - Tuggenc Tuggenc

Sen benim,doğru saydığım tek gerçeğim
İçimde yaşadığım saklım,kimselere anlatamadığım.
Delilik bu dedikleri aklım.Karşıma çıkan son şansımsın.
Dizlerimdeki kanayan yaram,kalp ağrım.
Ruhumu sarıp sarmalayan,günümü,gecemi aydınlatan PİRAYEM
Eksiklerim içinde tam olan.Adını kalbimin ortasına yazdığım.
Tesbih gibi çektiğim duam,inşallah ım,işlediğim en güzel günahımsın.
Konuşsana varoluşuna ömür adadığım sevgili…
Bir teli düşse saçının yakmazmıyım dünyayı,kırılsa tırnağın,asılsa yüzün yahut.
Tesadüfüm,bir bahane bulsam,kuş olsam konsam avuçlarına.
Sıcaklığında iyileşsem,ısınsa soğuttukları kalbim,sen diye atsa yine
Kırılan gururuma nefes olsan.
Bir şarkı olsan kulaklarımda mesela,hep seni mırıldansam.
Ah benim gönül sızım,sesini duyduğumda içimin titrediği PİRAYEM.
Nasıl etsemde yıkasam bana koşan alacaklarını.
Hangi duayi etsem ,nazar değmese sana,solmasa gülen yüzün.
Hangi pamuk,hangi kuş tüyü acıtmaz canını,hangi güzel söze alınırsın
Ah benim mabedim,inzivaya çekildiğim tek yerim.
Yüreğimde kocaman,ellerimde miniciğim.
Hoş geldin kadınım,Hoş geldin hiç gitme olur mu.
Her kelimen istila ederken ruhumu teslim olduğum zaruriyetim.
01.08.24 15.35