Sorma beni, ben bu gün büyük bir yastayım!
Hayallerim darmadağın, galiba hastayım.
Ayrılık vakti çok oldu kapıya dayanalı.
Ömür bitti,
Umutlarım da…
Orhan Veli’nin öldüğü yaştayım!
Artık seni sevemeyeceğim için üzgünüm.
Önceleri muazzamdı şu an düz günüm.
Sadece yüreğinden değil inan ki;
Nazım gibi; vatanımdan bile sürgünüm…
Yahya Kemal’in aşkıydı benimki göremezdin,
Yâr olarak girdiğin kalbe yara olarak gidemezdin,
Rıhtım taşları erimediyse sayemdeydi…
Ayrılık diye bir şey yok!
O senin yalanın ben bilemezdim.
Gitmeseydin;
Ay ışığında oturup Cemal Süreya okurduk,
Çocukluğundan öptüğüm günlerden konuşurduk,
Ne sen Tomris Uyar’sın ne de ben Turgut…
Azıcık anlayışlı olsan, ölmeden kavuşturduk!
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 21:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!