Piraye Şiiri - Altan İlhan Arslan

Yine geldi döndü bahara dünya
Her şeye bir el şefkatiyle dokundu
Ve tozu serpilmiş buluttan cennetin kokusu
Gölgesine bulanmış bu cehennemin
Üstüne can gibi oturdu.
Oysa şikâyeti olmadı hiç toprak vermeye nail
Her döngüsünde güneşin kaybettiği o yüzüne
İçinde uhde duran bu vakte kadar bütün sefil
Geçen kara kışlara asla boyun eğmedi.
Kırılsın! Goncaya, filize el süren namert
Hain eline değmesin cemre!
O toynak ayaklarına bulansın çöl kurusu
Zehretsin, göz açtırmasında yüzüne
Karanlık sıyırsın bakışı zehirli
Her zerki senin, senin olan kışında keyfet.
Öyle saçları dağılmış gökkuşağı gibi
Nevruza gelmiş altın teniyle toprağa
Boynunda; fısıltıdan işlenmiş bütün adlardan
Doğuşa serpilecek cennettir pirayesi.