Pir Sultan Abdal ile Şah Hatayi Atışmasi

(Pir Sultan Abdal başlar):

Ey Hatayi Sultanım, sözün baldan da şirin
Lakin gönül ister Hakk'ı, eyleme tehir
Bu dünya fanidir, aldanma taht u şana
Gönül ver Hak yoluna, varasın o divana

(Şah Hatayi cevap verir):

Ey Pir Sultan Abdal, sözün haktır özünde
Lakin ilim irfan gerek, her işin yüzünde
Hakikat bir deryadır, dalmak gerek derine
Hikmet incilerin bulmak, er gerek erene

(Pir Sultan Abdal devam eder):

İlim irfan güzeldir, lakin aşk bambaşka
Gönül yanar tutuşur, düşer bin bir aşka
Bu sevda bir ateştir, yakar kül eder nefsi
Hakka giden yollarda, aşk en güzel vesvesi

(Şah Hatayi cevap verir):

Aşk da gerek elbette, gönül onunla coşar
Lakin akıl da gerek, böyle yolun şaşırmaz
Mürşid elinden tutmak, rehber gerek bu yola
Hakka varılır böyle, kalpte açılır güller

(Pir Sultan Abdal son sözü alır):

Aşk, ilim birleşir, nur olur bu âleme
Gönül Hakk'a yönelir, böylece kalmaz kibir.
Gel Hatayi Sultanım, bir olup, bir duralım
O Hakkın divanında hep beraber olalım

(Kemter Abdal söze karışır):

Ey erenler, sözünüz hikmet dolu, nur dolu
Bu fâni dünyada hepimiz garip yolcu
Ne taht kalır ne de şan, baki olan yalnız Hak
Kemter Abdal niyazla, gönüller olur berrak.