Pir oldun ey dede Şiiri - Halim Taha Daş

cânânımı kaybettim ûmman gölünde
daldığımda anladım tek mutî gözümde
râhmânım râhîmim yalvarırım sözümde
kaynadı kalbim hâk nurunda nedâmet

kaynayan kalbim hû diyerek taşıyor
atî bu divane bir çift gözde yaşıyor
şirler bile ahvalime bakınca şaşıyor
kanımın her damlası olur sana kefâret

sen oldum, bir oldum, ruhum yardı gökleri
pîr oldun ey dede, merhametin beklerim
eğer canın yanarsa bu yolda ben teklerim
yalvarırım ya hâlim, pîrime sen şefaat et

ey lokman derdimin ilacı dediler ki sendedir
edâ ettim hâlimin ahvalini dediler ki serdedir
ûmmanda bulduğum mûti dediler ki yerdedir
atî dedin yâr bana sensiz dönmez âlamet

ya râb, ey hâk, sözüm değildir sitem
sensin bu alemi hem yazan hem silen
sınavın bu bi çare ,olsanda yol bilen
atî olsun sağ, mutî olsun selâmet