Pîr-i Fânî - Hülyalı 1 Şiiri - Mehmet Şahan

PÎR-İ FÂNÎ / HÜLYALI 1

Sabah akşam şehir şehir gezersin,
Leyleği havada görmüş gibisin!
Neler düşünürsün neler sezersin,
Belli ki sefayı sürmüş gibisin! PÎR-İ FÂNÎ

Şiir olan yerden hep davet gelir,
Elbette giderim, bir adım ŞAİR!
Bulunduğum yerler edebe dair,
Bana "yeter artık" dermiş gibisin! HÜLYALI

Listelerde adın olsa ne olur?
Hissede miadın dolsa ne olur?
Son demde muradın bulsa ne olur?
Gönülde murada ermiş gibisin! PÎR-İ FÂNÎ

Kıskandın mı ismim hep başta diye?
Söylenme hiç bana şu yaşta diye!
Sahneye saygımdan giydim abiye,
Tüm giysilerimi dürmüş gibisin! HÜLYALI

Başına bağlarsın oyalı yazma,
Kendini dağlarsın, acılı yazma!
Boş yere ağlarsın ne olur kızma,
Postunu karada sermiş gibisin! PÎR-İ FÂNÎ

Beni biliyorsun "acılı kadın",
Hiç eskisi gibi kalmadı tadım,
Antep gelinidir her yerde adım,
Çok az güldüğümü yermiş gibisin! HÜLYALI

Pîr-i Fânî der ki; başta yerin var,
Gözüm üstündeki kaşta yerin var!
Kalbin köşkündeki taçta yerin var,
Mekânın burada, girmiş gibisin! PÎR-İ FÂNÎ

Ben de var, sizde de "elde sözellik",
HÜLYALI Şairim hep bu özellik...
Son dörtlükte bana yaptın güzellik,
Atışma hakkını vermiş gibisin! HÜLYALI

MEHMET ŞAHAN / HÜLYA ÖZCAN ÇAPAR
(PÎR-İ FÂNÎ) / (HÜLYALI)