Pintolik kadın Şiiri - Mehmet Işık 2

Bir ses var..
İçimde mı?
Dışımda mı?
Nerden geldiği bulanık..
Ve o beni deli ediyor..
Gün Batımınin sesiyle herşey den korkmaya başlıyorum..
Gölgelerin sesi,kadın zilgirtisi...
Bir yavrucagin açlık Hissi..
Belki de ton sesleri..
Farid Farjad bağırıyor..
Do-re-mi-fa-so-la-si...
Diye!
Yanı başımda kan ile mühürlenmiş..
Bir Mektuptan da geliyor gibi..
Aglattigim kadının çığlığı..
Cinlaniyor duyu hücrem de..
Bir ses var..
Biliyorum..
Isa çarmıha gerilmis..
Benden yardım istiyor..
Topraktan geliyor gibi de..
Ölüler can çekişiyor..
ateş basmış her yanı..
cıvıl cıvıl kuşlarda tüy yankısı..
Arka bahçeden geliyor evet..
Bağırıyor..
yalnız kadın..
karşı telefondan..
Ortasında çürümüş bir ömrün..
Bulutlar yeryüzüne inmiş gibi..
Melekler damla damla..
gözyaşı topluyor..
Evinde teselli edilmek şifa kadına..
Uzat elini bana kadın-ım..
Yüreğinden öpecegim..
Ellerinde ölecegim..
Penceresinden geliyor memurun..
Telefon da bağırıyor kadına..
Aldatmis karısını pezevenk!