Pinokyo’nun Ağıtı Şiiri - Tuana Öztürk

sevdiğin ben miydim
parmak ucunda oynattığın aptal pinokyo mu
anlamak zorlaştı bulanan zihni
ihanetin kadar kirli
düşüncelerim acıtır içimi
bak şimdi o güzel gözlere
eskiden bakışlarımda arardın
duymak istediğin hisleri
pinokyoya saplanan bıçakta
kaldı ellerin şimdi
izi geçer mi sessiz ihanetin
masalarda kurulan koalisyonlar
hangi evi yıkabilir ki
tahtadan sandın belki
bir duvar gibi işlediğimden hisleri
o kalpte sen de vardın
pinokyoyu yakarken izlediğin