pinhanda bir gramofonda
eski nakaratlı şarkımız çalarken,
sen duygulu zülfikar gibi keskin
bense hüzne zabit bestekâr
tüm anılar, aşklar ve ahlar
paslanmış,
yüreklerde ağıtlar.
“terk etmedi sevdan beni”
diyor ya şair
işte böyle bir şey bu
besliyorum geçmişten
ölü bir güvercin
besleyeceğim seni her gün.
titrer lambalar hüznün yelinde
tozlu raflarda ağyar güller
ağlayan şiirler
suskun sesler
kırgın kalemler
pinhandır âşıklarda bitap haller.
huzur sokağını ararım sahilinde
raksa durur martılar
beyazı sen, ötekileşen ben.
kayıp gitmekteyim rıhtımdaki vapura.
şafak vakti güneş doğmadan
doğar mıyım bir daha?
TajdinK.12.04.2019 Ankara
Tacettin Kızılboğa
Kayıt Tarihi : 15.4.2019 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!