Pinhan Şiiri - Ali Yusuf

bırak kimseler bulmasın beni
bırak kimseler görmesin
bir hiç olsun yiğitliğim
sen beni gör yeter
sen bul beni diplerimden
topla dağılan benliğimi
sen büyüt yaban güllerimi
yeter...
sevgiye tok karnım ve
anlatılan hiçbir masala kanmadım
ama sesin alıp götürdü ben,
yalan olsa da her şeyin
beni koynunda uyut yeter,
bulunmasın ne sözüm ne sitemim
görülmesin dökülen hüzünlerim
bilinmesin sevdiğim ve sevildiğim
öyle bir geçerken uğrayanlardan sansınlar beni
sen bil yeter
sen gör yeter...