Pınarım O bir Anne artık.

Evlendik evlat sevgisini ilk onda tattık.
Güzeller güzeli aramızda birlikte yattık.
Gün oldu sevgiden güldük ağladık.
O simsiyah kıvır kıvır parlayan saçlarla yürekleri dağladık.

Büyürken dahi bebek gibiydi.
Kardeşiyle birlikte ağlar üzüm gibiydi.
Büyüdü nihayet abla biriydi.
Ay ışığı denizde parlayan yakamoz gibiydi.

Okula başladık bizde onunla
Okumayı yazmayı bildik biz yeniden onunla.
Ödevleri yaptık yine onunla.
İlk eğitim bitti mezun olduk onunla.

Nihayet büyüdü eğitmen oldu.
Yeni nesillere aydınlık oldu.
Çıkarsız yalansız samimi oldu.
Dost canlısı tatlı bir insan oldu.

Pınarım o benim bir anne artık.
Yeni nesillere bir önder artık.
Sevgi dolu yüreğiyle bizimle artık.
Yavruları kollayan bir ceylan artık.

Aşık baba onu her zaman sevdi.
Bazen etrafına acılar verdi.
Yüreği çarparken sevgi his verdi.
Aydınlık dünyaya bir filiz verdi.

İskenderun; 16 Kasım 2009