Pınarbaşı Şiiri - Zennehar Yılmaz

Uykularla savaştayım kapanmıyor göz kapaklarım Hayaller perdeli seçilmiyor isli camlar ardında. Toprak bedenim sarmalamaz mı İçimi acıtan sancılı keder doğum hanesinden kurtulamadım Her zaman olduğu gibi düşler perdesi yine aralanmıyor.. Düşlerimi mi son buluyor yoksa ben mi ölüyorum.. Sayıklar gibiyim yine geçmiş zamanı örümcek ağlarının Sarmaladığı eski kırık dökük aşk sinemasının Ön sırasında oturmuş düşlerimin galasındayım Her yanım isli puslu gözlerimin perdesi kapanır gibi Bekleyişteyim hala Eski resimlerin afişleri hala bom boş şehrin sokaklarında Soluk ve bir o kadar buruk ve küskün bakışlarla Gelen birini gözler aniden kendimi Bir pınar başında ellerimle su damlalarıyla ıslanışımı görüyorum.. Bir ayna gibi yansıtıyor tüm geçmiş günleri gözlerime…..