Pınar Yolunda Şiiri - Veli Celal Şahin

Yanağın benziyor, sanki bir nara.
Sürmeli kekliğim, indi pınara.
Kalbime yarim, sen açtın yara.
Senin gibi kızı, ben nasıl sevmem.

Suya gelir yarim, sıvamış kolları.
Güzelliğin, deli eder kulları.
Üstüme de basıp, basıp geçeydin
Ben olaydım yarim, pınar yolları.

Pınar, yollarından, gelen yar benim.
Melekler gibi, gülen yar benim.
Ben onu sevdim, doğuştan beri.
Aşkıyla kalbimi delen yar benim.

Pınarın başında, sanki bir keklik.
Senin aşkınla ciğerim delik.
Yarı görüyorum, gayri ben mesudum.
Dünyada tek sevdiğim, pınara gelik.

Göndersem yarimi, pınar yolundan.
Dur diye yarim, çeksen kolundan.
Daim neşeli ol, üzülme yarim.
Yarim de gidiyor, pınar yolundan.

VELİ CELAL biliyorum, için kaynıyor.
Nazlı yar elinde, desti dolduruyor.
Gitme dur yarim, biraz seyredeyim.
Senin sevdan ile, kalbim yanıyor.

03 Mart 1957
(Silifke)