Acı ılık ılık ilerliyor,
Tüm hücrelerimde.
Duyumsuyorum gectigi her bir noktayı,
Yutkunamıyorum.
Boğazımdan bir damla su geçmiyor.
Korkuyorum ilerlemesi yavaşlar diye,
Canan canda cananlıkdan usanmış,
Sevda bende yalnızlıkdan yorulmuş,
Ümit beklemekden sıkılmış,
Ben sensizlikden delirmiş,.
Korku gitmiş yok olmuş.
Ecel saatini beklemiş.
Dünya dönmüyordu…
Saatler buna bakmıyor,gaddarca ilerliyordu.
Dipsiz derinliklerdeyim.
Boğulmuyorum…
Dilimde tuz zerreleri.
İşte o hep söylenen,
Yalnızlığın tarihi her benlikte,
Tekrar tekrar yazılıyor.
Doymadı yazılmaya,
Sıkılmadı hiç.
Ortaya çıkacak küçük bir yer olsun ona,
Geldi mi de gitmiyor.
kokun geliyor geceleri
yastıgımdaki saçların yüzüme batıyor
ayakların ayaklarıma degiyor üşüyorum
ellerin gözyaslarımla ıslanıyor ürperiyorum
ellerin kanıyor
ben kanıyorum
Delilik bu biliyorum,
Tekrarlayıp durmayın artık,
Ask varsa akıl ne gezsin.
İkisi yaren hiç oldularmı ki;
Delilik bu biliyorum,
Birlikte ağladık, meleklerle
İnsan olmadıklarına şükrettiler.
Zühre’yi ayıplamaktan vazgeçtiler
Saçlarımı okşamaktan bıkmadılar
Kalbime bir ışık gönderdiler:
Nura ‘sen gidebilirsin ‘dediler
Gidemeyecek kadar korkak
Kalamayacak kadar kayıpsın
Kaç sevgilim
Arkana bakmadan kaç
Bakarsan korkaklığının gölgesini göreceksin
Kalırsan kendini kaybedeceksin
Kaç kez, geleceksin.
Habersiz,kokusuz, izsiz.
Kaç kez,çıkacaksın karsıma;
Gece yarısı mutfak kapısının arkasından,
Her seferinde ilk kezmiş gibi şaşırtarak.
Kaç kez, inkar edeceğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!