Pınar Taşcı Şiirleri - Şair Pınar Taşcı

Ben seni;
Sensizliğin sessizliğinde sevdim.
Güneşin sensiz battığı,
Günün sensiz başladığı bi yerlerde,
En çok da kendi küçük dünyamda sevdim.

Ne yağmurları istiyorum sonbaharlarıma,
Ne çiçekleri istiyorum ilkbaharlarıma.
Çok değil bitanem;
Sadece sevgini hissetmek istiyorum küçük dünyamda.

Ne yaşamayı istiyorum,sensiz başlayan bir günde

Seni seviyorum demek;
Bağlanmaktır körükörüne.
Gerekirse onun için ölmektir.

Seni seviyorum demek;
Her nereye baksan,her nereye gitsen,

En acı sözler gelse de dilime,
Bil ki o an bıçak saplanmıştır kalbime.
Yaş değil kan dolsa da gözlerime,
Yine senden başkası haramdır gönlüme.

Benim özlediğim kadar özlemesen de,

Sen demek;
Bazen dünya bazen hayat,
Bazen mutluluk bazen hüzün,
Bazen de ben demek.
Sana bakmak;
Bazen bi ummana dalmak

Kırıldım acı sözlerine,
Kandım güzel gözlerine.
Koydum yüreğimi yüreğinin üzerine
Ama yüreğinde diken olacağını düşünemedim.

Kanattın sen yüreğimi,

Uzaktayken; beklemekten bıkmadığım,
Özlemekten usanıp sıkılmadığımsın.

Yanımdayken; öpmeye ve bakmaya doyamadığım,
Kızdığımda; incitip,kırmaya kıyamadığımsın.

Bazen bir rüyasın içimde,
Bazen bir gerçeksin yanımda.
Bazen benden ayrı bir can,
Bazen canımın canı,canansın kanımda.

Seviyorum;

Bazen bir rüyasın içimde,
Bazen de bir gerçeksin yanımda.
Bazen benden ayrı bir can,
Bazen de canımın canı,canansıb kanımda.

Geceleri seninle uyuyorum,

Sevgi;
Üzerinde pazarlık yapılmayacak kadar ağır ve kutsal,
Aşk;
Sınır tanımayan,ayrım gözetmeyen bir duygu denizi.

Her ikisi birden,