Pınar Koca Şiirleri - Şair Pınar Koca

Beklersin...
Elinde bir yığın umutla.
Koşup sarılmak en güzel düşündür.
Ama bir yandan 'Asla' lar beslersin içinde.
Asla affetmem, asla...
Çünkü seni derinden yaralayıp gitmiştir birileri.

Biz'li cümleler kurardım ben.
Sen de 'ama' ile başlayan bahaneler bana.
Karanlığa, sensizliğin soğuğuna
Düştüğüm gecelerde tutuşturup teker teker;
Isınayım,avunayım diye.
Var yoluna git Sevdam dediğimde ise

Hani en güzel aşk sözcükleri benimdi.
Bizim olacaktı hani en içten en doğal gülüşler.
Bir kızımız olacaktı.
Adını sen düşünmüştün,sen koymuşsun daha olmadan.
Bir kızımız olacaktı. Bembeyaz elleri.
Uykudan yeni uyandığında mahmur bakan gözleri.

Her günümde her dakikamda sen...
Seni silmek kolay olmuyor.
Her parçamda sen varsın..
Attıgım her eşyada biraz daha kopuyorum senden.
Sen bensin.
Uzun zamandır duymaya alışkın olmadığım sözlerimsin sen.

Sus lütfen kesme sözümü.
Zaten can atmıyorsun beni dinlemeye biliyorum.
Gitmek için ne kadar hevesliysen su anda bu telefonu yüzüme kapatmaya da bir o kadar heveslisin.
Senin için hayatımda hep bir şeylerden vazgeçtim.
Yeri geldiğinde en değerlilerimi bile silip attım gözümü kırpmadan.
Ama arkandan, gittiğinde sunu söyleyebilmeyi çok isterdim:

Kokun emanet bana.
Yastığına sarılıp uyuyorum şimdi.
Sen yoksun.
Bir başkasının yanındasın şu anda
Bana baktığın gibi bakıyor mu gözlerin ona?
Ya o, utanıyor mu öptüğünde yanaklarından.

Belki o an beni tanımadın.
Ama ben seni gözlerinde tanıdım, sevdim.
Bir kelebeğin renklerinden tatlı,
Cehennem sıcağı gülüşünde,
Issız gözlerinde buldum seni...

Öyle uzun geldi ki bana
Dün ayak üstü yaptığımız sohbetimiz.
Bir ömür yetse dinlerdim seni.
Aslında huyun değildir bilirim.
Pek fazla konuşmazsın sen.
Evet, hayır bile yeter çoğu zaman sana.

Çaresizim...
Hayatın benden aldıkları karşısında.
Sen oradasın, mutlusun.
Belki de umduğumdan çok daha fazla.
Bense bitkinim.
Acılarla 'sen'sizlik karşısında.

Yağmur duygularının en kuru oldugu anda yağacak.
Senin en kuru kalmak istediğin anda,
Boydan boya ıslatacak bedenini damlalar.
Anlayacaksın, gülmek bile zorlaşacak.
Düşmek bile ürkütecek seni.
Düşerken ‘Tut! Korkuyorum.’ diyemeyeceksin.