Pınar Güneş 2 Şiirleri - Şair Pınar Güneş 2

Gözlerin sılamdır
Nasıl bakmam onlara
Bir uzaklığı kirpiklerinde taşımanın
Yükünü bilir misin Lizetna..
Onca ağırlığı havada tutmak
Ve kıpırdamadan durmak

Söyleyebilirmisin son sözünü..?
Yüreğinden akıp giden özünü,
Bırak, İster inansınlar, ister inanmasınlar.
Bak yeniden yaşa hayatını,
Kimde ne kadar kalır, ne süre bulunursun bilinmez.
Kalp budur ya, ne söyler, ne de anlatır.

Tut ellerimden bırakma beni,
Bir rüzgar gibi savruluyorum.
Bir o tarafa, bir bu tarafa,
Sanki ha düştüm ha düşecek gibiyim,
Sen gökteki yıldızlar kadar uzaksın bana,
Denizdeki dalgalar gibi çarpıyor yokluğun yüreğime yüreğime...

Gözlerim yollara dalıyor yine,
Ben buradayım sense neredesin.
Sesin duyulmuyor,yitmiş nefesin,
Beklenen sensin yarim,yağmurla gel.

Üşüdüm, sensizlik içim titriyor,

Her kula nasip olmaz gökyüzünden yüreğine yıldız düşürmek.
Ve her yıldız da yol göstermez zaten.
Yani illa bir yıldıza aşık olacaksa insan şimal yıldızı gibi olmalı sevdiği
Her zaman seninle olmalı. Sana ışımalı
Her zaman yol göstermeli
Binlerce yıldız içersinde bir başka görünmeli.