Hatırlayınca o masum çocuk oyunları oynayan,
O saf umutlarımı,
Hatırlayınca bir tuhaf olurum.
Ne kadar da vicdansız,
Suratsızmış bu hayat,
En somurtkan çocukları güldürdüm ben,
Martı Jonaşan gibi,
Hep daha yükseklere uçmak isterken,
Seni buldum gökkuşağının içinde.
Sen, gökkuşağının sarı rengisin,
Sıcaklığının önünü zaman zaman sisler kapatsa da.
Martının uzaklarda bulup,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!