Seninle tanışalı 552 yıl oldu
Koskoca 552 yıl
Neler yaşadık seninle beraber
Biraz hüzün biraz keder
Hepsi seninle yaşayacak olmaya değer
Daha dün gibi Fatih'in seni alma çabaları
Sen savaşmaktan vazgeçtin
Kolay olanı gitmeyi seçtin
Öyle olsun bakalım
Bende unutmaya çalışırım
Sensizliğe zorda olsa alışırım
Ama olmuyor biliyormusun
Belki kaybolurum o boşlukta
Beklide tekrar yerimi alırım
Hiçbir şeyi bilmiyorum artık
Seni bana hatırlatan ne varsa hepsinden kaçıyorum
O çok sevdiğim evimin duvarları üstüme üstüme geliyor
Sanki altında ezilecekmişim gibi
10 Nisan 2004 yılı'nda sabahın ilk ışıklarında
Koca bir çınar devrilmişti
Dedilerki Skıp Ağa öldü
Kaybetmiştik neler neler
Bir eş kaybedilmişti bir sevgi
Bir baba kaybedilmişti sıcak bir bakış
Sen karanlığın üstüne bir güneş gibi doğan
Cehaleti bilgisizliği alıp giden
Sen hamura şekil veren
Vatan severler yetiştiren
Öğretmeyi ilke edinen
Bizleri gönülden seven
Seninle ilk karşılaştığımızda
Gözlerin kaldı aklımda
O gün fark ettim belkide
Bu kadar anlamlı baktıklarını
Sende insanı kendine çeken birşeyler vardı
Sanki önceden tanıyor gibiydim seni
Karanlığı iyi tanırım
Geceler boyu beraberdik
O her sabah aydınlığa kavuşur
Mutlu olurdu
Bense sana hiç kavuşamadım
Gelmeyeceğini bile bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!