Pınar Şiiri - Halil Çolak

Aşıklar senden suyun içmeden
Başında uyuyup bade içmeden
Gönüller sende vuslatına ermeden
Akıp da kuruyan pınar senmisin

Hangi zamanlarda akıp ta durdun
Nice sevdalıları sen burda gördün.
Yanan yürekleri nasıl söndürdün.
Zamana darılan pınar senmisiin

Karakaş ela gözlü kızlara
Yeşil göz ince belli sevdalılara
Al yeşil giymiş yemenilere
Maniler söyleten pınar senmişsin

Nasıl zaman geçti anlamadın mı
Eski aşıkları özlemedin mi
Köyün güzeli Ayşe’yi göremedin mi
Hatıralarda kalan pınar senmisin

Niçin sen böyle harebe oldun
Bir çiçek gibi sararıp soldun
Sevdalı yüreklere su vermez oldun
Aşıklara darılan pınar senmisin.

Hasanla Ayşe anlaştı burda
Bir ailenin temeli kökleşti burda
Kimbiliir ikili şu anda nerde
Gönülleri birleştiren pınar senmisin.

Horasan ereni senle sözleştii
Bir tas su içip senle söyleşti
Sema ile gönüller burda birleşti
Nostalji olarak kalan pınar senmisin.
Halil Çolak15.6.2005

.