Pinar Şiiri - Nurten Kederoğlu

Pinar

Pinar oldum ben simdi cosuyorum
Nehirim sel oldum artik tasiyorum
Ne göklerdeyim nede yerdeyim
Bugün ben iste bir baska güzelim
Sanki henüz ondördünde bir tazeyim
Gögsüme sigmiyor benim yüregim
Ele avuca sigmiyorum sanki bir deliyim
Seni sevdim seveli ben iste böyleyim
Severim ben iste sevgilim beni seveni
Kiymetimi bilenin bir esiresiyim
Askimdan iste ben bir divaneyim
Hasretinle harabim ben viraneyim
Bana sadece bir gül bile verebilenin
Ömrüm boyunca ben hep kölesiyim
Iste canim ne yapayim ben böyleyim
Ya hic sevmem ya ölesiye severim
Derdine ortak olur ruhuna nese sacarim
Adini bile nakis edip kalbime islerim
Bülbül olurum sevdigime sarkilarimi sakirim
Sair olur siirlerimi sevdigim icin yazarim
Yollarina kirmizi gülleri ben sacarim
Tüm sicakligimla sana gelir sana kosarim
Gönlümde sana yüce bir taht kurarim
Ne kis ne yaz ne güz nede baharim
Dört mevsimi birden ben askimla yasarim
Seni görünce karsimda aklimi hepten sasarim
Sabrimi deniyorsan benim ben bunu anlarim
Birakipta gidersen hasretine dayanamam yanarim
Sarhosum ben bugün yürüyemem yalpalarim
Beni sevdigini yalanda olsa söylesen biricigim
Sevincimden kalbim dayanamaz ben ozaman ölürüm
Ölürsem sanma hersey biter benim birtanem
Ay olur yildiz olur karanlik gecelerini aydinlatirim
Günes olur gündüzlerini yüregini isinlarimla isitirim
Rüzgar olur eser tenini koklar seni ben oksarim
Yagmur olur kar olur unutama diye üzerine yagarim
Neredesin kimlesin diye seni arar meleklere sorarim
Huri olurum ruyalarinda bile seninle sevisirim
Askimla canim sevgilim yine ben seni sararim
Ölüm bile bitiremez askimi yine ben seni cok severim

siir_ce