Pilli Bebek Şiiri - Bahri Gören

O bir pilli bebekti
Şu;
İçine iki pil konulup da
Göğsünün sol yanı okşanınca
Seni seviyorum,
Seni seviyorum,
Seni seviyorum diye
Haykırmaya başlayanlardan…

Ama o farklıydı biraz
Pilleri şefkattendi
İki sefer
Saçları okşanması kafi idi
Şefkatle çalışırdı yani
Seni seviyorum
Seni seviyorum
Diye haykırmaya başlaması içinse
Üç beş tatlı söz yeterdi…
Onun için vitrinlerde beklemek
Ölümden daha beterdi…

Şefkate ihtiyacı vardı
Okşanmalıydı
Tatlı sözlere ise hiç dayanamazdı
Başlardı aleni aleni bağırmaya
Seni seviyorum seni seviyorum diye
Çünkü öyle ayarlanmıştı çığırmaya

Oynadılar, oynadılar, oynadılar,
Oynamaktan bıktılar
Hiddetlendiler kızdılar
Acımadılar kırdılar
Onunla oynayan kızlar…

Önce yüreği parçalandı
Dili sustu
Seni seviyorum diyemez olmuştu.
Sonra pilleri çıkartıldı
Vuruldu yerden yere
Kurtulunca ellerinden
Döndü tekrar vitrinlere.

En son;
Zengin birazda şımarık bir kızın elinde görüldü
Hoş tatlı ve güzeldi
Bazen durgun ve masum
Bazen ise haşarı yaramaz
Gürül gürüldü
Bazen çok sever bazen alay ederdi onunla
Bazen de yerden yere vururdu…

Hoş onun başka bebeği de vardı
Onu daha çok seviyormuş
Bunu açıkça söyler saklamazdı
İkilemlerinde gitti geldi sıkıldı
Bir o yana bir bu yana salladı
Sonunda oda kırdı pilli bebeğini

Dili sustu sus pus olmuştu
Bir daha ne şefkat para etti
Ne de üç beş tatlı söz
Ona yeniden seni seviyorum dedirtmeye…

Ve ne vitrine döndü geriye
Ne de başkasına gitti hediye
Sokaklara fırlatıldı bir hışım ile
Temizlikçiler süpürdüler çöp diye
Kısa bir yolculuktan sonra
Vardı bir çöplüğe
Beklemekte bir ümitle
Zayıf bir ümitle
Son bir ümitle
Belki üstü başı dağınık
Saçı başı karma karışık
Fakir ama gururlu bir kız gelirde
Alır onu belki çöpten diye…

Kendi kendine bir söz verdi pilli bebek
Toplayacak kendini son bir can havliyle
Haykıracak ona son bir kez “seni seviyorum” diye
Olmayan dili ile yüreği ile
Ve ruhunu teslim edecek fakir kızın kollarında
Susacak ebediyete kadar

Ama fakir kız
Onu yeniden çöpe atmayacak
Ona bir mezar kazacak, gömecek
Başında ağlayacak, gözyaşı dökecek
Ve mezar taşına şunları yazacak

Seni çöpte bulsam da
Benim ilk ve tek bebeğimdin
Bana bir tek sen bir tek sen
Seni seviyorum dedin…
Seni unutmayacağım pilli bebeğim
Seni hiç unutmayacağım…
Ah keşke…

Kim bilir şimdi ıssız bir çöplükte
Beklemekte olan pilli bebeğin
Bu hayali bile hiç gerçekleşmeyecek
Kim bilir üzerine yeniden çöpler dökülecek
Belkide son son veda ederken bu dünyaya
Gözünden sadece iki damla göz yaşı süzülecek…
Kimsecikler görmeyecek, bilmeyecek…
Kimsecikler görmeyecek, bilmeyecek
Kimsecikler görmeyecek, bilmeyecek

14-09-2009-06.30