Bir telaş pür telaş.Tencere, tabak, çanak.
Tüp bitmiş komşudan alınacak.
Çay, kahve, börek, yumurta.
Çığlık çığlığa ver yansın.
Çıkıyor sefere orduyu hümayun.
Gece yarısı oldu.Uyusak biraz
Çaktırmayın.
Yola çıkılacak.
Takılmasın aman kaynana.
Bindik emektara; gidiyoruz işte!
Yolunda kan döküp, bel kırdığımız denize.
Biraz korku, biraz heycan.
Aktı yol geçti zaman.
Tefarruat benzinlik,dükkan.
Ağaçlar,deniz, kumsal koyun koyuna.
Yeni doğan güneş ışığında.
Ciğerlerimize doluşan hava.
Tüm bedenimize sarılırken;
Hafif meltemle hoş seda.....!
Fısıldadı.!
Hoş geldiniz
Alal acele kahvaltı.
Bütün ekip güneş için yağlandı.
Şöyle ova ova iyice sıvandı.
Aç koynunu ey deniz.....!
Hasretle gelen biziz biz.........!
Cumburlop hahaha hihihi.
Hain ğüneş iyice ateşlendi.
Ekip gölgeye çekildi.
Sesini,uyuyarak dinledi.
Ayrılıktan önce kucaklaştık.
Bir daha ne zaman bilinmez.
Bu gün burdan;
Kovulmadan dönülmez.
Ey kahve sana geldi sıra.
Pişirin şöyle keyifle bakalım fala.
Fincanlar kapalı aksilik ya!
Merhaba tanıdıklar
Adımız çıkacak falcıya.
Hoş sohbet hadi gidin gari.
Güneş batmadan bakalım bari.
Kamp yerinin bekcisi!
Burada gece kalmak yasak
Afedersiniz dokuza kadar otursak
Rahatladı garib.
Tamam tamam
Görünmüyor fincan, karardı hava.
İlerde kumsalda lamba.
Koşarak oturduk altına.
İşte o an...............!
Bir tablo:::::::!
Kazındı aklıma.
Loş karanlık, deniz kumsal.
Gölge ağaçlar.
Bodur çiceklerin dibinde.
Sahil lambasının ışığında.
Yedi mutlu insan.............! ! ! ! ! ! !
Bütün güzellikleri güzel yapan.
Ey can.............!
Sendin.....
Bir anne, bir kadın,bir kardeş.
Sevgi plajında.
Sevgiydin sen...............!
Kayıt Tarihi : 3.6.2008 05:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiirin hikayesini yazmak istiyorum çünkü ogün orada olan ablam şimdi öldü 7 ay oldu kocası kocası şiddete meyilli anlayışsız biriydi denize göndermek istemezdi beni aradılar ben onları o ğün götürdüm bir yıl öncesinde ise kavga gürültü denize giderlerken kocası arabayı dereye uçurdu birinin beli kırıldı birinin leğen kemiği ozaman ölen olmadı yılda bir defa denize gidilse burnundan getirirdi. kocası ölmezden iki ay öncede kafasına demir kasnakla vurmuş öldüğünde beyninde yogun beyin ödemi vardı çocuklarım diye diye de boşanamamıştı denizi çok severdi ben ölürsem beni denize gömün derdi olmadı çünkü insanların inanç diye tabulaştırdıkları adetleri onlar için birer ilah oluyor. bu şiiri ozaman yazmıştım ozaman ablamın bir yıl sonra öleceğini asla bilmezdim 48 yaşındaydı 4 çocuğu vardı Allah rahmet eylesin umarım orada denizle iç içedir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!