Gonca gül yaprağında barut yanığı,masum kursağında zehir hak mıdır amca? Bu acı –bu kahır masum yüreklere müstahak mıdır? Söyleyin dinler ve zalimler savaşları beslemesinler, bizi - masumiyeti kurban etmesinler artık hiçbir şey için, bizi görmezden gelmesinler hiç! Söyleyin, bize öğretmesinler artık kini nefreti, biz bu dünyanın geleceğiyiz, biz hep böyle mi büyüyeceğiz dünya durdukça,ne zaman düzeleceğiz söyleyin amca?
Yoksulluk mu daha zor yoksa ölüm mü? Parçalanmış ve kanlar içinde kalmış bedenime mi,yoksa ölümcül travma alan ruhumun yangınına mı, bunlardan daha çok koyan- ürküten yoksulluğuma mı yanayım amca? Pijamam yeni, kesmeyin amca..:(((
Nilgün BerbergilKayıt Tarihi : 4.3.2014 04:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!