Pıhtı Şiiri - Serap Erdoğan

aynı rivayete inanmış
dantel dudaklı iki rıhtım havarisi
biz aynı kemana söylettirilmiş ezgi
yanlış hecelerini vuruyoruz hayatın

ıslak kule mektuplarını ürkütüyoruz
kirpiklerini öperken güle kesiyor gözyaşı

biz seninle aynı kağıda düşmüş ebru
biz bir avcun beslediği ikiz
ziyarete açılmış izbe bir müzeyiz

aynı kazıdan çıkmış iki soluk sikke
gibi gövdemizi ve yüzümüzü
kirli bir camdan kendimiz izlemişiz
biri tura demiş de fiyakalı bir imzaya benzemişiz
bu yüzden kırık panjurlu evler gibi güleriz

kimi kentler suya dair bir mazeretle geçilir
göbeğimi bir kadından koparan çığlık,
kanamalı sokaklar var içimde
yara, pıhtı ve aşk
ameliyatıma sen gir ey hayat
adımı tanıdım, suya değil kana özlemle