Pierre Loti Vardı Şiiri - Şule Aydemir

ağır
ağrılı
geçiyordu artık günleri

günlük tutardı eskiden acılarına
anı adı altında
şimdi açılmıyor sayfalar
yazmıyor kalemi
hiç bu kadar ağır ağrılı
olmadı belki
acıtmadı bu kadar ki
fazladan yaşanmadı hiçbir olay

bir Pierre Loti vardı mesela
hayatı değişecek sanırdı görünce
deniz başka kokacak
çiçekler hiç bilinmeyen renklerde açacak
hayallerim gerçek olacak derdi

tek hayaliydi
başka kurmadı çünkü

ve bir gün
gidiverdi hesapta yokken
hiçti
yoktu
belki de hiç olmamıştı

eski bir romanda okumuştu
bir fincan kahvesi olmalıydı mesela
yanında sade tütünlü kakmalı piposu
düşünmeliydi düşünmediklerini
gözlerinde yıldızlar kaymalıydı ardı ardına
dileklerine ve olacaklara yetişememeliydi
gözleri yaşarmalıydı yine sevincinden
ömrünün en güzel şiirini yazmalıydı
ilkte son kez
geçmişe ölüp
yeniden yeni doğmalıydı
tutunmalıydı delice yaşama
ağlamalıydı en derinden
yani yangın yürekten

sevmeliydi mesela
en güzelinden
görmeliydi mesela
hiç görülmemişten

ve bir gün
gidiverdi hesapta yokken
hiçti
yoktu
belki de hiç olmamıştı

erken ve geç kalınmışlarda
tekrar gidebilecek
bir başka
hayal kurabilecek miydi
hak etmiş miydi