Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Kosarken tam gaz, yorulmadan biraz önce bir sey olmuş bitmiş, anlamak istesen adımlar, duyan, duyuran, bagirmadan sesi yankılanan, sair ki dilsizin sesi, sair ki, seherin iklimi, elinden yıldızlar seçtim, gözlerimin sicak gülüşü onun sefkatine denk
kapana sıkışmış yerlerin kimsesiz odalarını sevdin...
başımızda erimeyen mezar taşları,
Bu manzara izin seçilmiş özel gözler vardır kim bilir, senin gibi,
Ben de sesimi verdim ıssız bir maviye yapayalnızlığımdan şikayet eder durmaksızın didikleyen yoklayan düşünce acıları.
Silinmiş sehpada çay lekesiyim , belki ömrün son ikindisiyim
Güneş penceremde beni sorsa da bakışım yok durgunum geldi bu vakitte.
Terkettim kendimi de huzurum mavi ve şehir surlarından düşerken öyle başka ki.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta